Overdag reizen met het vooruitzicht 12 uur tot een busstoel veroordeeld te zijn, stemt niet bijster vrolijk. Behalve dat het een verspilde dag is, maakt een nachtelijke aankomst de zoektocht naar een slaapadres er ook niet eenvoudiger op. Echter, de rit van San Pedro naar Salta was één lange sightseeing route dwars door de Salar richting Argentijnse grens waar normaal nog geen flamingo overheen vliegt.
Ook het vinden van een hostel in slapend Salta bleek geen punt, verschillende 'lokkers' die zich verdringen voor de openzwiepende busdeur maken een prijs- en aanbodvergelijking wel heel gemakkelijk. Allemaal ongeveer hetzelfde kies ik voor een tent die het dichtst tegen het centrum aanligt en pas twee maanden open is. Nieuwe adressen moeten zich waarmaken en zijn daardoor vaak beter, maar toch nog altijd rustiger dan de gevestigde namen in een stad. Met deze schreeuwende kippenhokken heb ik het zo langzamerhand wel gehad.
Na wat gebabbel met de tijdelijke 'gastenlokker' van mijn hostel, heb ik mijn Salta-programma rond, al resulteert dat in een wat langer verblijf dan aanvankelijk voorgenomen.
Me er inmiddels bij neergelegd dat het Spaanse verleden met tot in Buenos Aires zal achtervolgen, tref ik ook hier weer de bekende, immer en overal aanwezige koloniale drie-eenheid: kathedraal, klooster en kerk.
Om te beginnen, de cathedraal aan Plaza 9 de Julio.
No comments:
Post a Comment